- Szczegóły
W dniu 25 czerwca 2019r. w Łęczycy odbyło się spotkanie edukacyjne dla mieszkańców dotyczące prawa administracyjnego oraz dopłat bezpośrednich. Spotkanie poprowadził adwokat Jakub Sidorowski.
- Szczegóły
- Szczegóły
- Szczegóły
Wielokrotnie zdarza się, że potrzebując pomocy finansowej kierujemy swe kroki do instytucji finansowych – banków, SKOK-ów. W życiu układa się różnie i nie zawsze jesteśmy w stanie spłacić zaciągnięty kredyt czy pożyczkę. Bywa, że z czasem zapominamy, iż posiadamy zadłużenie wobec banku czy SKOK-u.
- Szczegóły
Zapraszamy do korzystania z darmowych porad prawnych !
- Szczegóły
Ubezwłasnowolnienie można najprościej zdefiniować jako całkowite lub częściowe pozbawienie osoby fizycznej (czyli każdego człowieka) zdolności do czynności prawnych, czyli do świadomych i zgodnych z przepisami prawa zachowań, które zmierzają do wywołania określonych skutków prawnych, do których dochodzi wskutek składania odpowiednich oświadczeń woli (czyli przejawu, uzewnętrznienia tego, co dana osoba chce zrobić), składających się na treść czynności prawnej. Aby człowiek (nazywany w przepisach prawa „osobą fizyczną”) mógł zgodnie z obowiązującym prawem podejmować skutecznie jakiekolwiek czynności prawne w różnych sferach jego życia (np. zawrzeć umowę, kupić lub wynająć mieszkanie, sporządzić testament czy zaciągnąć kredyt) musi posiadać wspomnianą wyżej zdolność do czynności prawnych. W polskim systemie prawa cywilnego występują trzy stopnie tej zdolności – pełna, ograniczona i brak zdolności. Pełną zdolność do czynności prawnej posiadają osoby pełnoletnie, które ukończyły 18 lat (wyjątkiem jest kobieta, która nabywa pełnoletność po zawarciu - za zgodą sądu – małżeństwa po ukończeniu 16 lat), ograniczoną – osoby, które ukończyły 13 lat oraz pełnoletnie ubezwłasnowolnione częściowo, zaś brak tej zdolności charakteryzuje osoby, które nie ukończyły 13 roku życia lub które zostały ubezwłasnowolnione całkowicie. Charakter (stopień) posiadanej zdolności do czynności prawnych decyduje o ważności bądź skuteczności podejmowanych przez osoby fizyczne czynności prawnych.
- Szczegóły
Umowa spółki cywilnej uregulowana została w art. 860 kodeksu cywilnego. Według ustawodawcy przez umowę spółki cywilnej wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Przy czym należy zauważyć, iż spółka nie posiada osobowość prawnej, a jako przedsiębiorców należy traktować tu wyłącznie wspólników spółki. Tym samym wspólnicy w zakresie działalności spółki mogą zaciągać zobowiązania, za które ponoszą odpowiedzialność solidarną. W konsekwencji oznacza to, iż wierzyciel będzie mógł domagać się zapłaty od każdego wspólnika z osobna, wszystkich wspólników łącznie lub wystosować swoje żądanie tylko do niektórych z nich. Przy czym należy tu podkreślić, iż powyższa odpowiedzialność dotyczy majątku osobistego każdego z dłużników. Z kolei wspólnik, który zaspokoił wierzyciela uzyskuje roszczenie regresowe wobec pozostałych wspólników.
- Szczegóły
- Szczegóły
- Szczegóły
O procedurze podziału nieruchomości rolnych i leśnych decyduje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomości (Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz.651 z późn. zm.). W zależności od wystąpienia określonych w ustawie przesłanek, konieczne będzie uzyskanie decyzji administracyjnej lub też podziału obędzie się bez wydania stosowanego dokumentu. Wskazać tutaj należy, iż przeprowadzenia postępowania administracyjnego zakończonego wydaniem decyzji administracyjnej zatwierdzającej podział nieruchomości rolnej lub leśnej będzie miało miejsce , w przypadku gdy nieruchomości nie są położone na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, oraz gdy brak jest planu miejscowego, a nieruchomości nie są wykorzystywane na cele rolne i leśne. Przy czym wydanie decyzji podziałowej będzie konieczne, nawet w stosunku do nieruchomości położonych w obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, lub w przypadku braku planu miejscowego wobec nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne, gdy w wyniku podziału nastąpi konieczność wydzielenia nowych dróg niebędących niezbędnymi drogami dojazdowymi do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych, albo gdy nastąpi wydzielenie działek gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha. Jednocześnie wskazać tutaj należy, iż ustawodawca za nieruchomości wykorzystywane na cele rolne i leśne uznaje nieruchomości wykazane w katastrze nieruchomości jako użytki rolne albo grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, a także wchodzące w skład nieruchomości rolnych użytki kopalne, nieużytki i drogi, jeżeli nie ustalono dla nich warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
Podkategorie
Strona 6 z 7