W obecnych czasach istnieje możliwość łatwego zaciągania zobowiązań, w szczególności pożyczek i kredytów, co często prowadzi do sytuacji powstawania nadmiernego zadłużenia osób fizycznych. W ten sposób obywatele w świetle prawa pomimo zagwarantowania im w art. 2 Konstytucji życia w demokratycznym państwie prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, stają się dłużnikami niewypłacalnymi. Stan ten w praktyce uniemożliwia im prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie. Opisana sytuacja, gdzie zwykły Kowalski bombardowany jest na co dzień
masą reklam instytucji pożyczkowych i gdy często nieracjonalnie kupuje towary na raty, powoduje dysfunkcję funkcjonowania jednostek i tworzonych przez te jednostki rodzin. Oto bowiem na etapie zaciągania zobowiązań instytucje pożyczkowe otwierają możliwości zakupów kredytowych przed
osobami, które posiadają już liczne zobowiązania, a pomimo tego, często nie powoduje to odmowy uruchomienia kolejnej linii pożyczkowej. Kult gromadzenia dóbr konsumpcyjnych – wzmocniony siłą reklam – powoduje, iż zwykły Kowalski zatraca rozsądek i często popada w nędzę na skutek skumulowania się nadmiernej ilości płatności ratalnych w jednym czasie. Wiele rat i jedno służące ich spłacie wynagrodzenie są skutkiem powstania tzw. niewypłacalności dłużnika. Niewypłacalność to sytuacja, w której osoba utraciła zdolność do spłaty swoich wymagalnych zobowiązań, a więc najczęściej, gdy opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące. Wtedy to właśnie powstaje pytanie, co robić dalej, a szczególnie aktualne zagadnienie to staje się w momencie, gdy dochodzi do zajęcia wynagrodzenia i majątku dłużnika przez komornika. Należy wtedy rozważyć problem , jak uwolnić się od narastającego nadmiernego zadłużenia, którego nie jesteśmy w stanie w dalszym ciągu spłacać. Rozwiązaniem tego problemu może być instytucja upadłości konsumenckiej. Jest to procedura, w ramach której dłużnik dostaje narzędzie pozwalające zatrzymać
powstawanie dalszej spirali zadłużenia. Wystarczy sporządzić wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, a sam koszt wszczęcia postępowania oddłużeniowego to tylko 30 złotych. We wniosku ( jest to urzędowy formularz dostępny na stronie internetowej ministerstwa Sprawiedliwości i w Wydziałach upadłościowych Sądów Rejonowych) należy uzupełnić swoje dane oraz sporządzić spis swoich niespłacanych zadłużeń ze wskazaniem ich wysokości oraz podmiotów ( z uwzględnieniem ich adresów) na rzecz których powinna nastąpić spłata. Należy także wskazać postępowania prowadzone postępowania komornicze ze wskazaniem ich sygnatur oraz nazw i adresów komorników. Samo wszczęcie procedury upadłościowej przez osobę fizyczną powoduje (po złożeniu wniosku o upadłość konsumencką w Sądzie Upadłościowym) , iż Sąd kieruje do prowadzących egzekucję komorników informację o ogłoszeniu upadłości dłużnika, co powoduje, iż sprawy egzekucyjne zostają zawieszone z mocy prawa, a więc komornicy
zobowiązani są powstrzymywać się z dalszymi zajęciami i pobieraniem środków pieniężnych dłużnika. W ten sposób dłużnik uzyskuje ochronę przed prowadzoną egzekucją komorniczą, a z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o ogłoszeniu upadłości konsumenta, sprawy egzekucyjne zostają umorzone z mocy prawa. W ten sposób syndyk ustanowiony przez Sąd Upadłościowy pobiera wynagrodzenie zatrzymywane do tej pory przez komorników, ale wydziela z niego kwotę tzw. minimum socjalnego i przekazuje ją na rzecz dłużnika, aby ten był w stanie z tych środków się utrzymać.
Z przedstawionego wywodu wynika, iż w sytuacji powstania nadmiernego zadłużenia dłużnika, gdy nie jest on w stanie to terminowo spłacać swoich zobowiązań, jedynym racjonalnym rozwiązaniem jest wszczęcie procedury upadłościowej, która może gwarantować co do zasady wstrzymanie działań egzekucyjnych.
