Art. 60 § 1 krio stanowi, że małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Z kolei w myśl § 2 wskazanego wyżej przepisu, jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.
Przesłanka „istotnego pogorszenia sytuacji materialnej” to wynikająca bezpośrednio z rozwodu jej negatywna zmiana, polegająca na zmniejszeniu środków, którymi dysponuje małżonek niewinny lub na zwiększeniu jego usprawiedliwionych potrzeb, przy czym pogorszenie sytuacji nie musi być tak znaczne, aby pociągało za sobą niedostatek małżonka niewinnego, powinno być jednak wyraźnie odczuwalne i znaczące, inaczej byłoby „nieistotne”.
Przyjmuje się, że nie są natomiast w tym zakresie istotne zmiany, które nastąpiły w położeniu małżonka niewinnego po utrwaleniu się separacji stron do chwili wydania wyroku rozwodowego. Ujawnienie się zatem wskazanych skutków ( istotnego pogorszenia sytuacji życiowej) nawet po wielu latach od orzeczenia rozwodu może uzasadniać uwzględnienie powództwa między małżonkami o alimenty, na podstawie art. 60 § 2 k.r.o., ale tylko wówczas, gdy zostanie ustalone, że wspomniane skutki są następstwem rozwodu, a nie zostały spowodowane innymi przyczynami. Ponadto pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego wymaga oceny nie tylko w chwili rozwodu, ale w każdorazowej sytuacji uprawnionej osoby.
Przy podejmowaniu oceny, czy doszło do pogorszenia sytuacji materialnej małżonka niewinnego i jaki jest zakres tego pogorszenia, należy m.in. uwzględnić przyjęty w małżeństwie model funkcjonowania rodziny i podział obowiązków /tak: M. Fras (red.), M. Habdas (red.) w Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz aktualizowany/.
Obowiązek alimentacyjny małżonka wyłącznie winnego nie sięga tak daleko, aby miał on zapewnić byłemu małżonkowi równą stopę życiową, jednakże nie jest przy tym ograniczony do zaspokajania tylko tych usprawiedliwionych potrzeb. Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego jest uzależniony także od jego usprawiedliwionych potrzeb.
Z powyższego wynika, że nie w każdej sytuacji rozwiązania małżeństwa przez rozwód, z wyłącznej winy jednego z małżonków, żądanie alimentacyjne małżonka niewinnego jest uzasadnione.
