Koszty komornicze stanowią nieodzowny element postępowania egzekucyjnego. Wysokość owych kosztów, zasady ich ponoszenia oraz tryb postępowania w sprawach dotyczących tych opłat reguluje ustawa z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych. Na koszty komornicze składają się m.in. wszelkiego rodzaju wydatki, które komornik sądowy poniósł w toku prowadzonego przez niego postępowania egzekucyjnego, innego postępowania albo dokonywania innych czynności (m.in. koszty doręczenia korespondencji,koszty uzyskania informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania).
 
Kto jest odpowiedzialny za uiszczenie kosztów komorniczych? - Zasadą jest, iż zobowiązanym do pokrycia kosztów postępowania egzekucyjnego jest dłużnik. Należy jednak pamiętać, że Ustawodawca wyróżnia również sytuacje w których obowiązek ten spoczywa na wierzycielu. Mimo, iż godzi to w interes wierzyciela, motywację, która skłoniła go do wszczęcia egzekucji przypadki te nieczęsto lecz występują w praktyce.
 
Wracając do meritum sprawy – Prawodawca mimo, iż co do zasady nakłada nadłużnika obowiązek pokrycia kosztów postępowania egzekucyjnego w całości, to napodstawie ustawy o kosztach komorniczych w art. 48 u.k.k.wprowadzono instytucję miarkowania opłaty egzekucyjnej.Dłużnik ma prawo skorzystać z owego przywileju w ściśle określonych sytuacjach. Oznacza bowiem to, iż w aktualnym stanie prawnym katalog przesłanek, jakie mogą stanowić podstawę miarkowana opłaty egzekucyjnej, ma charakter zamknięty.
 
Zgodnie z art. 48 u.k.k. przedmiotem wniosku mogą być wyłącznie opłaty egzekucyjne w egzekucji świadczeń pieniężnych. Dłużnik musi uprawdopodobnić, że za obniżeniem opłat komorniczych przemawiają szczególne okoliczności odnoszące się do:
  • nakładu pracy komornika bądź
  • sytuacji majątkowej dłużnika oraz wysokości jego dochodów.
Aby dokonać oceny nakładu pracy komornika, niezbędne jest określenie pewnego wzorca, do którego możliwe będzie porównanie czynności dokonanych w konkretnej sprawie przez komornika sądowego. W ten sposób możliwe jest ustalenie czy nakład pracy komornika odpowiada standardom bądź przekracza przyjęte normy.
 
Na podstawie omawianego przepisu można dostrzec, iż przesłanki miarkowania opłaty egzekucyjnej mają charakter rozłączny. Jest to bowiem bardzo korzystne rozwiązanie dla dłużnika, gdyż wystarczy, aby wykazał, że w jego przypadku występuje choć jedna z przesłanek czy to ta dotycząca jego osobistych uwarunkowań, czy ta dotycząca nakładu pracy komornika.
 
Należy pamiętać o tym, że aby wniosek dłużnika o obniżenie opłaty egzekucyjnej za egzekucję świadczeń pieniężnych został uwzględniony przez Sąd musi zostać złożony w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o pobraniu lub ustaleniu opłaty. Przepisy prawa nie nakładają na dłużnika obowiązku pokrycia opłaty sądowej od ww. wniosku, co stanowi pewnego rodzaju udogodnienie. Należy jednak mieć na uwadze, iż ​opłata obniżona nie może być niższa niż jedna trzecia opłaty należnej na podstawie ustawy,nie niższa jednak niż 200 złotych.
 
Do wniosku, o obniżenie opłaty egzekucyjnej za egzekucję świadczeń pieniężnych, stosuje sięodpowiednio przepisy art. 767 i art. 7672-7674 ustawyz dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego.