Każdy przedsiębiorca zamierzający sprzedać swój produkt powinien go odpowiednio zareklamować. Także kredytodawca zamierzający udzielić kredytu konsumenckiego powinien odpowiednio go zareklamować. Jednak kredytodawca powinien przygotować reklamę kredytu konsumenckiego w taki sposób, aby była ona odpowiednia dla jego kontrahenta, którym jest konsument.

            Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim[1] (dalej ustawa o kredycie konsumenckim lub u.k.k.) kredytodawca w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego zawierających dane odnoszące się do kosztu kredytu konsumenckiego, w szczególności stopę oprocentowania, podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny stopę oprocentowania kredytu, jednocześnie określając, czy jest to stopa stała, czy jest to stopa zmienna, czy też zastosowanie znajdą obie stopy (informacje te podaje się warz z wyodrębnieniem opłat uwzględnianych w całkowitym koszcie kredytu), całkowitą kwotę kredytu, a także rzeczywistą roczną stopę oprocentowania. Ponadto, kredytodawca dodatkowo wskazuje konsumentowi czas obowiązywania umowy o kredyt konsumencki, całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta oraz wysokość rat (art. 7 ust. 2 u.k.k.). Jeżeli do zawarcia umowy o kredyt konsumencki, na warunkach wskazanych w reklamie, konieczne jest zawarcie umowy dodatkowej, zwłaszcza umowy ubezpieczenia, a kosztu takiej umowy nie można z góry określić, kredytodawca wskazuje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały oraz widoczny informację, o tym obowiązku wraz z rzeczywistą roczną stopą oprocentowania (art. 7 ust. 3 u.k.k.). Wskazane informacje przedstawia się konsumentowi w sposób co najmniej tak samo widoczny i czytelny jak dane odnoszące się do kosztu kredytu konsumenckiego (art. 7a u.k.k.).

            Kredytodawca przygotowując reklamę oferowanego kredytu konsumenckiego musi spełnić przewidziane w ustawie o kredycie konsumenckim kryteria dla reklam kredytu konsumenckiego. W reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego zawierających dane odnoszące się do kosztu kredytu konsumenckiego kredytodawca powinien przedstawić konsumentowi informacje w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny. Brak prezentacji we wskazany sposób informacji w reklamie kredytu konsumenckiego powinien skłonić konsumenta do refleksji oraz skrupulatnej analizy przedstawionej konsumentowi przez kredytodawcę oferty kredytu konsumenckiego.

 

[1] Ustawa z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (tj. Dz. U. 2022, poz. 246).