Umowa o kredyt konsumencki najczęściej zawierana jest przez strony w siedzibie kredytodawcy. Umowa ta rzadziej jest zawierana w miejscu zamieszkania konsumenta. Ponadto umowa o kredyt konsumencki może być także zawarta na odległość bez jednoczesnej obecności obu stron.
Zgodnie z art. 5 pkt 13 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim[1] przez umowę o kredyt konsumencki zawieraną na odległość należy rozumieć umowę zawieraną z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania na odległość. Zawarcie umowy o kredyt konsumencki na odległość, z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość, może nastąpić wtedy, gdy kontrahentem konsumenta jest przedsiębiorca (kredytodawca), który w taki sposób zorganizował swoją działalność[2]. Propozycja zawarcia umowy o kredyt konsumencki w postaci oferty, zaproszenia do składania ofert, bądź zaproszenia do podjęcia rokowań powinna w jednoznaczny i zrozumiały sposób wskazywać na zamiar zawarcia umowy przez tego, kto ją składa[3]. Umowę o kredyt konsumencki uznaje się za zawartą na odległość, gdy zawarto ją między kredytodawcą a konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania na odległość, w szczególności drukowanego albo elektronicznego formularza zamówienia (niezaadresowanego albo zaadresowanego, listu seryjnego w postaci drukowanej albo elektronicznej, reklamy prasowej z wydrukowanym formularzem zamówienia, reklamy w postaci elektronicznej, katalogu, telefonu, telefaksu, radia, telewizji, automatycznego urządzenia wywołującego, wizjofonu, wideotekstu, poczty elektronicznej czy innych środków komunikacji elektronicznej na odległość[4].
Przytoczone przykłady środków komunikacji elektronicznej na odległość wskazują, że zawarcie umowy o kredyt konsumencki jest bardzo uproszczone. Należy mieć na uwadze, że przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej na odległość może pojawić się wiele niedomówień. Z tego względu warto zachować ostrożność przy zawieraniu umowy o kredyt konsumencki na odległość.
[1] Ustawa z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (tj. Dz. U. 2022, poz. 246).
[2] Z. Ofiarski, Ustawa o kredycie konsumenckim. Komentarz, Warszawa 2014, s. 128; T. Czech, Kredyt konsumencki. Komentarz, Warszawa 2012, s. 146.
[3] Z. Ofiarski, Ustawa o kredycie konsumenckim. Komentarz, Warszawa 2014, s. 128.
[4] T. Czech, Kredyt konsumencki. Komentarz, Warszawa 2012, s. 146.