Stosownie do treści art. 18 ust 1 i ust. 6 pkt 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r. (Dz. U. z 2019, poz. 2277 z późn. zm.) sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej "organem zezwalającym".
Do wniosku o wydanie zezwolenia należy dołączyć m. in. zgodę właściciela, użytkownika, zarządcy lub administratora budynku, jeżeli punkt sprzedaży będzie zlokalizowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym. Według art. 199 k.c., do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli.
O ile takiej zgody brak, współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeka mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli. Stosowne zaś do dyspozycji art. 201 k.c., do czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną potrzebna jest zgoda większości współwłaścicieli. W braku takiej zgody każdy ze współwłaścicieli może żądać upoważnienia sądowego do dokonania czynności. Przyjmuje się w nauce prawa, że zaliczenie określonej czynności do zwykłego zarządu czy przekraczającej ten zakres jest dokonywane w konkretnych okolicznościach faktycznych, z uwagi na brak możliwości przyjęcia jednolitego kryterium ich rozgraniczenia. Wyrażany jest pogląd, że przez czynność zwykłego zarządu należy rozumieć załatwianie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją rzeczy i utrzymaniem jej w stanie niepogorszonym w ramach jej aktualnego przeznaczenia, natomiast pozostałe czynności należą do spraw przekraczających zakres zwykłego zarządu. W okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy, przyjąć należy, że wyrażenie zgody na sprzedaż napojów alkoholowych jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu. Jest to bowiem działalność reglamentowana o szczególnym charakterze, mogąca niekiedy prowadzić do znacznego ograniczenia uprawnień właściciela lokalu mieszkalnego i jego najbliższych do spokojnego, niezakłóconego i umożliwiającego odpoczynek korzystania z lokalu, z zachowaniem prawa do prywatności i intymności życia rodzinnego.
Stosownie bowiem do poglądu panującego w orzecznictwie sprzedaż napojów alkoholowych jest czynnością przekraczającą zwykły zarząd (m. in. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2017 r. o sygn. Akt VII ACa974/17, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20.08.2008 roku (sygn. akt II SA/Sz 367/08), bowiem nie mieści się w ramach bieżących spraw związanych z zarządzaniem. Zgodnie zaś z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego zdnia 7 listopada 2017 r. o sygn. akt II GSK 1812/17 wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w sklepie zlokalizowanym w budynku mieszkalnym wielorodzinnym bez uzyskania zgody wszystkich jego współwłaścicieli stanowi rażące naruszenie art. 18 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016 r. poz. 487 z późn. zm.).Powyższe potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 marca 2012 r. o sygn. Akt III SA/Gd 508/11, który wskazuje, ze brak pisemnej zgody współwłaściciela budynku wielorodzinnego oznacza, że decyzje zezwalające na sprzedaż napojów alkoholowych naruszają prawo i to w sposób rażący. Podobne stanowisko zajął WSA w wyroku z 2 dnia z 23 lutego 2017 r. II SA/Sz 1205/16. stwierdzając, że w świetle art. 18 ust. 6 pkt 3 powołanej ustawy zgoda zarządcy to za mało, powinni ją również wyrazić współwłaściciele budynku.