Upadłość konsumencka daje możliwość częściowego lub całkowitego oddłużenia osoby fizycznej. Przesłanką ubiegania się o ogłoszenie upadłości konsumenckiej jest nieprowadzenie działaności gospodarczej przez osobę fizyczną oraz utrata zdolności do wykonywania przez osobę fizyczną swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.
Aby zainicjować postępowanie o ogłoszenie upadłości konsumenckiej należy wystąpić z wnioskiem o jej ogłoszenie do wydziału gospodarczego sądu rejonowego właściwego ze względu na prowadzenie głównego ośrodka podstawowej działaności dłużnika. Wniosek należy złożyć na urzędowym formularzu wraz z dowodem uiszczenia opłaty od tego wniosku w wysokości 30 zł oraz innymi załącznikami, wskazującymi na przyczynę powstania zadłużenia, oraz potwierdzające aktualną sytuację życiową upadłego.
W momencie wydania na posiedzeniu niejawnym postanowienia o ogłoszeniu upadłości następuje rozpoczęcie formalnej procedury i wyznaczenie syndyka, który przejmuje zarząd nad całym majątkiem upadłego. Postępowanie prowadzone przez syndyka ma na celu ustalenie majątku upadłego i zawiadomienie wierzycieli, komorników i inne instytucje o toczącym się postępowaniu. Wierzycielom otwiera się droga, do zgłaszania swoich wierzytelności syndykowi. Syndyk po uzyskaniu stosownych dokumentów i informacji na temat sytuacji majątkowej i osobistej upadłego w ramach postępowania przedkłada do sądu proponowany plan spłaty wierzycieli lub informacje o istnieniu podstaw do umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia placu spłaty. Jeśli w toku postępowania upadły będzie utrudniał współpracę z syndykiem, ten może wystąpić do sądu o umorzenie takiego postępowania.
Po przesłaniu przez syndyka do sądu proponowanego planu spłaty albo informacji o istnieniu podstaw do umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalania planu, stanowiska wierzycieli co do rozstrzygnięcia i innych dokumentów, które potwierdzają wnioski syndyka i przedstawiają sytuacje majątkowa upadłego, sąd bada czy doprowadzenie do stanu niewypłacalności lub istotne zwiększenie jego stopnia miało powstało umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa. W takiej sytuacji plan spłaty wierzycieli nie może być krótszy niż 3 lata i dłuższy niż 7 lat. Warto podkreślić, iż wysokość rat w planie spłaty uzależniona jest od indywidualnej sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych danej osoby. Jeśli upadly popadł w stan zadłużenia nieumyślne, a jego sytuacja majątkowa wskazuje, ze nie będzie on w stanie wykonywać planu spłaty, to wówczas sad umorzy zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty.