Na wstępnie wskazać należy, iż o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności może ubiegać się skazany, jeśli nie rozpoczął jeszcze odbywania kary, tj. gdy jeszcze nie został osadzony w zakładzie karnym. Jeśli skazany jest już osadzony może wówczas ubiegać się o udzielenie przerwy w wykonaniu kary. Odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności udziela się na wniosek.Dla uzyskania odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności niezbędne jest spełnienie pewnych warunków, które zostały określone w art. 150 i art. 151 Kodeksu karnego wykonawczego oraz w art. 336 Kodeksu karnego.
Przesłanki te można podzielić na obligatoryjne (kiedy to sąd musi orzec odroczenie kary) oraz fakultatywne (kiedy sąd może orzec takie odroczenie). Przesłanką obligatoryjną odroczenia kary pozbawienia wolności jest sytuacja, gdy skazany cierpi na chorobę psychiczna lub inną ciężką chorobę uniemożliwiającą wykonywanie tej kary. Za ciężką chorobę Kodeks karny wykonawczy uznaje taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. Aby ocenić czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z ciężką chorobą konieczne jest powołanie biegłego lekarza, który to oceni. Druga grupa przesłanek dotyczy sytuacji, kiedy sąd może, ale nie musi, odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności na okres do roku. Następuje to w sytuacji, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki, jeżeli liczba osadzonych w zakładach karnych lub aresztach śledczych przekracza w skali kraju ogólną pojemność tych zakładóworaz jeżeli skazany został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, a kara pozbawienia wolności nie przekracza 6 miesięcy. Odpowiadając na pytanie, kiedy natychmiastowe wykonanie kary pozbawienia wolności pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny ciężkie skutki, w orzecznictwie i doktrynie przykładowo wskazuje się na: chorobę członka rodziny, wymagającą opieki, której poza skazanym nikt zapewnić nie może, wykonanie pilnych prac polowych i zapewnienie zabezpieczenia inwentarza żywego, pozostawanie przez skazanego jedynym żywicielem rodziny, chęć przystąpienia do ważnych egzaminów kończących cykl nauki, np. obrony pracy magisterskiej, jakieś wydarzenie losowe, wymagające pilnego podjęcia czynności. To czy zaistniaływyżej wymienioneprzesłanki należy oceniać obiektywnie, w odniesieniu do określonej osoby i konkretnego stanu faktycznego. Rolą obrońcy w takiej sprawie jest udowodnienie, że mają miejsce powyższe okoliczności i że są na tyle istotne, aby odstąpić od zasady bezzwłocznego wykonywania kary pozbawienia wolności. Jak wskazuje Kodeks karny wykonawczy, odroczenie może być udzielone kilkakrotnie, jednakże łączny okres odroczenia nie może przekroczyć roku. W tym miejscu wskazać również należy, iż okres odroczenia biegnie od dnia wydania postanowienia w tym przedmiocie. Warto również zwrócić uwagę na to, iż w sytuacji kiedy odroczenie wykonania kary nie przekraczającej 2 lat pozbawienia wolności trwało przez okres co najmniej jednego roku, sąd może warunkowo zawiesić wykonanie tej kary. Sądem właściwym do rozpoznania wniosku o odroczenie jest Sąd Rejonowy, który orzekł w pierwszej instancji. Od wniosku o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności należy uiścić opłatę sądową w wysokości 80 zł.