Do poradni specjalistycznej, co do zasady wymagane jest skierowanie. Wyjątek stanowią jednak świadczenia dentysty, onkologa, ginekologa i położnika, wenerologa i psychiatry. Do 31 grudnia 2014 roku skierowanie nie było wymagane także do dermatologa i okulisty, obecnie jest ono konieczne.

Skierowań nie muszą dostarczać określone grupy pacjentów. Przepisy przewidują, że jeżeli w wyniku finansowanych ze środków publicznych badań przesiewowych wykonywanych u dzieci stwierdzono występowanie chorób wrodzonych, udzielanie ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych finansowanych ze środków publicznych w zakresie leczenia tych chorób następuje bez skierowania. Na tych samych zasadach dostęp do świadczeń bez skierowania mają:

1. osoby chore na gruźlicę,

2. osoby zakażone wirusem HIV,

3. inwalidzi wojenni i wojskowi, osoby represjonowane oraz kombatanci,

4. cywilne niewidome ofiary działań wojennych,

5. osoby uzależnione od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych - w zakresie lecznictwa odwykowego;

6. uprawniony żołnierz lub pracownik, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;

7. weterana poszkodowany, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.

Ustalenie uprawnień odbywa się zawsze poprzez weryfikację odpowiedniego, aktualnego dokumentu, którego numer musi zostać odnotowany w dokumentacji medycznej.

 

 

Bardzo istotną kwestią jest kategoria medyczna ustalona przez lekarza kierującego do specjalisty. Pacjent zakwalifikowany jako przypadek pilny jest zapisywany na listę oczekujących przed pacjentami w stanie stabilnym.

Nawet jeżeli do danej poradni niezbędne jest posiadanie skierowania, nie wszyscy pacjenci będą musieli oczekiwać w kolejce. Po okazaniu odpowiedniego dokumentu, przyjmowani w dniu zgłoszenia, a jeżeli nie ma takiej możliwości -w ciągu 7 dni roboczych od dnia zgłoszenia są; 

1. żołnierz lub pracownik wojska w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;

2. weteran poszkodowany w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;

3. Zasłużony Honorowy Dawca Krwi;

4. Zasłużony Dawca Przeszczepu; 

5. inwalida wojenny;

6. inwalida wojskowy;

7. kombatant i osoba represjonowana.

Osobną listę, dzięki której możliwe ma być wcześniejsze uzyskanie porady prowadzi się dla pacjentów posiadających Kartę Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego.

 

 

Rejestrując się do specjalisty należy zostawić oryginał skierowania, ponieważ można zapisać się na listę oczekujących tylko w jednej placówce medycznej. Rejestracji można dokonać osobiście, za pośrednictwem osób trzecich, telefonicznie lub przez internet. Rejestracja telefoniczna musi odbywać się we wszystkie dni, w których udzielane są świadczenia, niedopuszczalne jest zatem wyznaczanie konkretnych dni czy godzin obsługi telefonicznej.

Po wpisaniu na listę pacjent otrzymuje pisemną informację o kategorii medycznej i terminie wizyty. Jeżeli pacjent nie przedstawi oryginału skierowania przy rejestracji, musi je dostarczyć w ciągu 14 dni roboczych, pod rygorem skreślenia z listy oczekujących. Świadczeniodawca nie może wymagać osobistego dostarczenia skierowania, ponieważ przepisy pozwalają na przesłanie skierowania pocztą. Wówczas liczy się data stempla pocztowego. Skierowanie dobrze jest wysłać za zwrotnym poświadczeniem odbioru, żeby mieć pewność, że dotarło i nie nastąpiło skreślenie z listy oczekujących.

Zarejestrowanie się do lekarza specjalistów może wydawać się skomplikowane, jednak w danej poradni czeka pacjenta tylko raz. Skierowanie jest ważne tak długo, jak długo istnieje dany problem zdrowotny. Osoby kontynuujące leczenie nie muszą więc przynosić nowych skierowań, również jeżeli rozpoczął się kolejny rok kalendarzowy. Plan leczenia ustala lekarz i to on wyznacza terminy kolejnych wizyt.